"Ο παραλογισμός του νέου φόρου ακίνητης περιουσίας" ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ

ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ

ΣΤ’ Αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: Ο παραλογισμός του νέου φόρου ακίνητης περιουσίας

Το νομοσχέδιο για  τον νέο φόρο ακίνητης περιουσίας , που θέσατε σε δημόσια διαβούλευση , αποτελεί μνημείο παραλογισμού. Επί  δεκαετίες οι Έλληνες είχαν θεωρήσει ως ασφαλέστερο καταφύγιο τα ακίνητα, για να ενισχύσουν τα εισοδήματά τους , επειδή οι περισσότερες συντάξεις ήταν αναιμικές. Τώρα μισθοί και συντάξεις κατακρεουργούνται και οι πολίτες υποχρεώνονται να πληρώσουν φόρους με εισοδήματα που δεν υπάρχουν, για περιουσίες που είτε δεν παράγουν κανένα εισόδημα (λ.χ. οικόπεδα) είτε αποδίδουν ελάχιστα. Και μάλιστα,  επειδή είναι δεδομένο , ότι κάποιοι δεν μπορούν να πληρώσουν, ανεβάζετε και τους συντελεστές φορολόγησης σε αυτούς που υποτίθεται ότι μπορούν, για να εισπράξετε τα προσδοκώμενα έσοδα. Η πάλαι ποτέ κραταιά μεσαία τάξη, που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και της κοινωνίας, συμπιέζεται σφόδρα μέχρις εξαφάνισης. Το μεταπολεμικό θαύμα στηρίχθηκε σε αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, και που με όλα τα προβλήματά της κατάφερε να αποτελέσει τον μοχλό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η κατάρρευσή της, πέρα από τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργεί, ανατρέπει και όλες τις οικονομικές ισορροπίες. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που ξεπερνά κατά πολύ τις όποιες φοροδοτικές ανάγκες και δεσμεύσεις. 

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:  

Στην προσπάθειά σας τα εισπράξετε τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές  έσοδα 2,9 δις ευρώ για να κλείσετε τον προϋπολογισμό του 2014, επιδιώκετε να βεβαιώσετε φόρους,  ύψους 3,6 δις ευρώ, γνωρίζοντας όμως , ότι ένα σημαντικό μέρος των πολιτών αδυνατεί να πληρώσει το φόρο,  διότι δεν διαθέτει πια τα αντίστοιχα εισοδήματα. Ήδη εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία αντιμετωπίζουν το φάσμα των κατασχέσεων των περιουσιακών τους στοιχείων και των ποινικών διώξεων.

  

 Η προσφάτως ανακοινωθείσα  προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ  προσβλέπει στην «ολοκλήρωση του  προγράμματος προσαρμογής το 2016, χωρίς  να τροφοδοτείται η ύφεση» και επιδιώκει «τη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και την αποκατάσταση των αδικιών». Πως συμβαδίζουν οι στόχοι αυτοί με τη νέα φορολογία, κι όταν την ίδια ώρα που η συμφωνία προσβλέπει στην αποκατάσταση των αδικιών δημιουργεί νέες; Με την υπέρμετρη φορολόγηση θα επιτευχθεί «όσο γίνεται ταχύτερα η επάνοδος των επενδύσεων»; Ποιος επενδυτής θα θελήσει να επενδύσει σε μια χώρα που επιμένει να φορολογεί βαρύτατα και μέχρι εξοντώσεως, το κεφάλαιο;

  Έχετε αντιληφθεί , ότι επί τρία χρόνια τώρα οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν πληρώσει για φόρο ακινήτων περίπου 10 δις ευρώ, πολύ περισσότερα  από όσο πληρώνουν φόρο εισοδήματος, κι ότι όσα αποθέματα πλούτου  και αν υπήρχαν, είναι προφανές ότι  εξαντλούνται; Και μαζί τους εξαντλούνται και οι δυνατότητες της κυβέρνησης να εισπράξει αυτά που διεκδικεί; Η επιβολή ενός φόρου,  που είναι εκ προοιμίου βέβαιο ότι ένα μεγάλο μέρος φορολογουμένων θα αδυνατεί να πληρώσει ,,τι άλλο παρά ανήθικη και αντιπαραγωγική είναι;

  

 Στην  προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα προβλεπόμενα ποσά ,,που έχουν συμφωνηθεί με την  τρόικα, επειδή προβλέπεται , ότι ένα  μέρος των πολιτών βρίσκεται  σε αδυναμία να πληρώσει, έχουν αυξηθεί  υπέρμετρα οι συντελεστές φορολόγησης  για ορισμένες κατηγορίες ακινήτων και  οικοπέδων. Σε μια περίοδο που η αγορά έχει παγώσει και δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για αγοραπωλησίες, γιατί διατηρούνται αντικειμενικές αξίες που δεν ανταποκρίνονται πλέον στην πραγματικότητα; Είναι ή δεν είναι παράλογο αδρανή περιουσιακά στοιχεία, όπως για παράδειγμα τα οικόπεδα, να φορολογούνται με ετήσιο φόρο που ουσιαστικά ξεκινά από τα χίλια ευρώ και φτάνει τα τριάντα χιλιάδες ευρώ το στρέμμα το χρόνο; Δεν εξαναγκάζονται με τον τρόπο αυτό οι ιδιοκτήτες τους να τα εκποιήσουν όσο - όσο  προκειμένου να μπορέσουν να εκπληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις; Και που θα βρουν αγοραστές, παρά μόνο αν θελήσουν να τα «σκοτώσουν»;  

Η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας τείνει να ξεπεράσει κάθε λογικό όριο. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η φορολογική επιβάρυνση οφείλει να απορρέει από τη φοροδοτική ικανότητα εκάστου. Αυτό γιατί επιμένετε να το αγνοείτε;

Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2013

                                                                                                             

                  Η Ερωτώσα Βουλευτής

Μαρία Κόλλια Τσαρουχά