Τα κατατρυπημένα και σχισμένα κουρέλια του ΠΑΣΟΚ.

  

 Η καινούργια νεκρανάσταση είναι η «Ελιά» και η εφεδρεία το «ποτάμι»: Δύο συμπληρωματικοί χώροι με στόχο να ενώσουν (αναπαλαιώσουν) τα πασοκικά κουρέλια και τις ακαθαρσίες τους. 

Δύο αλληλένδετες ΟΥΤΟΠΙΕΣ μελλοθανάτων: Η ουτοπία είναι γέννημα των ονειρώξεων εκείνων που οδεύουν νομοτελειακά στον αφανισμό.

Η «Ελιά» αποτελεί το κυρίαρχο «τραγούδι» των πασοκικών κουρελιών. Εδώ η ανοησία συνίσταται σε τούτο: Στην Πίστη ότι θα διασωθούν τα εναπομείναντα απορρίμματα του πασοκισμού, ιδιαίτερα αυτά της «εκσυγχρονιστικής» παραγωγής και ακόμα πιο ιδιαίτερα: Ο Βενιζέλος, η ακραία δωσίλογη κακουργία…

Το παρακλάδι της «Ελιάς», το παραπόταμο της ανοησίας, είναι το «ποτάμι»: Το «ποτάμι» είναι το εφεδρικό καταφύγιο για το ενδεχόμενο αποτυχίας της «Ελιάς» ή ο «συλλέκτης» εκείνων που αντιδρούν στην «Ελιά».